Jeremiah 7

CHAPTER 7

Judah's Idolatry and Immorality

1ρήμα ο εγένετο προς Ιερεμίαν παρά κυρίου λέγον ίστα επί την πύλην του οίκου κυρίου και ανάγνωθι εκεί το ρήμα τούτο και ειπέ 2ακούσατε λόγον κυρίου πάσα Ιουδαία 3τάδε λέγει κύριος των δυνάμεων ο θεός Ισραήλ διορθώσατε τας οδούς υμών και τα επιτηδεύματα υμών και κατοικιώ υμάς εν τω τόπω τούτω 4μη πεποίθατε εφ΄ εαυτοίς επί λόγοις ψευδέσιν ότι το παράπαν ουκ ωφελήσουσιν υμάς λέγοντες ναός κυρίου ναός κυρίου εστιν 5ότι εάν διορθούντες διορθώσητε τας οδούς υμών και τα επιτηδεύματα υμών και ποιούντες ποιήσητε κρίσιν αναμέσον ανδρός και αναμέσον του πλησίον αυτού 6και προσήλυτον και ορφανόν και χήραν μη καταδυναστεύσητε και αίμα αθώον μη εκχέητε εν τω τόπω τούτω και οπίσω θεών αλλοτρίων μη πορεύησθε εις κακόν υμιν 7και κατοικιώ υμάς εν τω τόπω υμών εν γη ην έδωκα τοις πατράσιν υμών εξ αιώνος και έως αιώνος 8ει δε υμείς πεποίθατε επί λόγοις ψευδέσιν όθεν ουκ ωφεληθήσεσθε 9και φονεύετε και μοιχάσθε και κλέπτετε και ομνύετε επ αδίκω και θυμιάτε τη Βάαλ και πορεύεσθε οπίσω θεών αλλοτρίων ων ουκ οίδατε 10του κακώς είναι υμίν και ήλθετε και έστητε ενώπιόν μου εν τω οίκω ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτώ και είπατε απεσχήμεθα του ποιείν πάντα τα βδελύγματα ταύτα 11μη σπήλαιον ληστών ο οίκός μου ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτώ εκεί ενώπιον υμών και ιδού εγώ εώρακα λέγει κύριος 12ότι πορεύθητε εις τον τόπον μου τον εν Σηλώ ου κατεσκήνωσα το όνομά μου επ΄ αυτώ εκεί έμπροσθεν και ίδετε α εποίησα αυτώ από προσώπου κακίας λαού μου Ισραήλ 13και νυν ανθ΄ ων εποιήσατε πάντα τα έργα ταύτα και ελάλησα προς υμάς και ουκ ηκούσατέ μου και εκάλεσα υμάς και ουκ απεκρίθητε 14καγώ ποιήσω τω οίκω τούτω ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτώ εφ΄ ω υμείς πεποίθατε επ΄ αυτώ και τω τόπω ω έδωκα υμίν και τοις πατράσιν υμών καθώς εποίησα τη Σηλώ 15και απορρίψω υμάς από προσώπου μου καθώς απέρριψα τους αδελφούς υμών παν το σπέρμα Εφραϊμ 16και συ μη προσεύχου περί του λαού τούτου και μη αξίου του ελεηθήναι αυτούς και μη εύχου και μη προσέλθης μοι περί αυτών ότι ουκ εισακούσομαι 17η ουχ οράς τι αυτοί ποιούσιν εν ταις πόλεσιν Ιούδα και εν ταις οδοίς Ιερουσαλήμ 18οι υιοί αυτών συλλέγουσι ξύλα και οι πατέρες αυτών καίουσι πυρ και αι γυναίκες αυτών τρίβουσι σταις του ποιήσαι χαυώνας τη στρατιά του ουρανού και έσπεισαν σπονδάς θεοίς αλλοτρίοις ίνα παροργίσωσί με 19μη εμέ αυτοί παροργίζουσι λέγει κύριος ουχί εαυτούς όπως καταισχυνθή τα πρόσωπα αυτών 20διά τούτο τάδε λέγει κύριος ιδού οργή και θυμός μου χείται επί τον τόπον τούτον και επί τους ανθρώπους και επί τα κτήνη και επί παν ξύλον του αγρού και επί τα γεννήματα της γης και καυθήσεται και ου σβεσθήσεται 21τάδε λέγει κύριος τα ολοκαυτώματα υμών συναγάγετε μετά των θυσιών υμών και φάγετε κρέα 22ότι ουκ ελάλησα προς τους πατέρας υμών και ουκ ενετειλάμην αυτοίς εν ημέρα ανήγαγον αυτούς εκ γης Αιγύπτου περί ολοκαυτωμάτων και θυσιών 23αλλ΄ η το ρήμα τούτο ενετειλάμην αυτοίς λέγων ακούσατε της φωνής μου και έσομαι υμίν εις θεόν και υμείς έσεσθέ μοι εις λαόν και πορεύεσθε εν πάσαις ταις οδοίς μου αις αν εντείλωμαι υμίν όπως αν ευ η υμίν 24και ουκ εισήκουσάν μου και ου προσέσχον το ους αυτών αλλά επορεύθησαν εν τοις ενθυμήμασι της καρδίας αυτών της κακής και εγενήθησαν εις τα όπισθεν και ουκ εις τα έμπροσθεν 25αφ΄ ης ημέρας εξήλθοσαν οι πατέρες αυτών εκ γης Αιγύπτου και έως της ημέρας ταύτης και εξαπέστειλα προς υμάς πάντας τους δούλους μου τους προφήτας ημέρας και όρθρου και απέστειλα 26και ουκ εισήκουσάν μου και ου προσέσχε το ους αυτών και εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών υπέρ τους πατέρας αυτών 27και ερείς αυτοίς τούτον τον λόγον και ουκ ακούσονταί σε και καλέσεις αυτούς και ουκ αποκρινούσι σοι 28και ερείς προς αυτούς τούτο το έθνος ο ουκ ήκουσε της φωνής κυρίου του θεού αυτών ουδέ εδέξατο παιδείαν εξέλιπεν η πίστις εκ στόματος αυτών 29κείραι την κεφαλήν σου και απόρριπτε και ανάλαβε επί χειλέων θρήνον ότι απεδοκίμασε κύριος και απώσατο την γενεάν την ποιούσαν ταύτα

The Shrine of Tophet

30ότι εποίησαν οι υιοί Ιούδα το πονηρόν εναντίον εμού λέγει κύριος έταξαν τα βδελύγματα αυτών εν τω οίκω ου επικέκληται το όνομά μου επ΄ αυτόν του μιάναι αυτόν 31και ωκοδόμησαν τον βωμόν του Ταφέθ ος εστιν εν φάραγγι υιόυ Εννόμ του κατακαίειν τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών εν πυρί ο ουκ ενετειλάμην αυτοίς και ου διενοήθην εν τη καρδία μου 32διά τούτο ιδού ημέραι έρχονται λέγει κύριος και ουκ ερούσιν έτι βωμός του Ταφέθ και φάραγξ υιόυ Εννόμ αλλ΄ η φάραγξ των ανηρημένων και θάψουσιν εν τω Ταφέθ διά το μη υπάρχειν τόπον 33και έσονται οι νεκροί του λαού τούτου εις βρώσιν τοις πετεινοίς του ουρανού και τοις θηρίοις της γης και ουκ έσται ο αποσοβών 34και καταλύσω εκ πόλεων Ιούδα και εκ διόδων Ιερουσαλήμ φωνήν ευφραινομένων και φωνήν χαιρόντων φωνήν νυμφίου και φωνήν νύμφης ότι εις ερήμωσιν έσται πάσα η γη